Het is nu 8 juni 2013 en ik ga eindelijk proberen deze site af te maken, zodat hij voor Rachel haar verjaardag, 18 juni 2013 helemaal is...dat is mijn cadeautje voor haar !!!
Zodat ze nooit vergeten zal worden en
iedereen kan zien en lezen wat voor een kanjer Rachel is... was...en altijd zal blijven voor ons...
Rachel heeft ondanks haar ziekte toch veel genoten van haar jonge leventje en stond altijd vrolijk in het leven, vanaf het moment dat
ze geboren werd was ze bijna altijd vrolijk en zelden chagrijnig
Ze liet iedereen mee genieten van haar vrolijke en ondeugende smoeltje, altijd in voor een geintje als ze maar kon lachen niets was haar te
dol
Ondanks dat ze vaak te moe was, was er altijd weer die glimlach waar ze bij iedereen wel een potje mee kon breken
Wilde ze naar vrienden en was ze te moe om te fietsen (lees, vaak ook lui) dan kwam
er altijd wel iemand om haar te halen, meestal was dan Danny de pineut met zijn brommertje door de kou haha
Wilde ze naar de bioscoop...stad...of gaan stappen,dan zette ze die bigg smile weer ff op en zat ze met je te
huichelen en wond ze je zo weer om haar vinger
Maar iedereen had het graag voor haar over want het was gewoon een schatje die zelf ook altijd voor iedereen klaar stond
En we willen graag dat iedereen die haar
heeft gekend zich haar zo ook blijft herinneren want dat zou ze zelf ook zeker zo gewild hebben!
En nu heb ik dus een vraagje aan iedereen die leuke en gekke dingen met haar heeft mee gemaakt dat jullie die
hier op willen schrijven
Zodat Mandy en ik en natuurlijk ook haar familie en vrienden die verhalen met veel plezier terug kunnen lezen en dan kunnen zeggen..."ja, zo was ze dat is precies de Rachel die we kennen"
We
weten dat ze altijd van alles stiekem uit spookte dus jullie hoeven echt niets weg te laten hoor
----------------------------------------------------------------------
Graag willen we een paar mensen bedanken die dit anderhalf jaar veel voor ons hebben gedaan en hebben betekent...
Ten
eerste willen we dr Loeffen heel erg bedanken voor alles wat hij voor ons heeft gedaan, hij is iemand waar Rachel en ik heel veel vertrouwen in hebben gehad, en ook al liet ze dat maar zelden merken, Jan was voor haar iemand waar ze op
kon bouwen en die haar hoe hard de waarheid ook was altijd eerlijk tegen haar bleef en dat had ze nodig, hij was ook maar 1 van de weinigen daar in het ziekenhuis die een glimlach op haar gezicht kon toveren
Vaak mocht ze
eerder naar huis of werd de kuur een paar daagjes uitgesteld omdat ze weer naar een feestje moest, als ze maar lachte dan kon hij haar niets weigeren
Dr Loeffen...heel erg bedankt hier voor
En we weten dat hij
maar zeker ook de verpleging op de dagbehandeling en op afd. Q2Z er alles aan hebben gedaan om haar beter te maken en haar hebben willen steunen waar ze konden
Alleen liet ze dat niet snel toe een enkele keer was er een verpleegster
die een beetje tot haar door kon dringen
Alles in het Radboud stond Rachel tegen daar gebeurde alleen maar nare dingen vanaf het moment dat ze daar is binnen gebracht en was ze altijd bang en zo ver van huis verwijdert en had ze
altijd zoveel heimwee
Daar had ze altijd een masker op bang om haar gevoelens te laten zien ze heeft daar echt een trauma van opgelopen, als we smorgens van huis gingen werd ze al helemaal anders en als we dan die lange gang weer
door moesten dan ging ze steeds langzamer lopen en liet ze haar hoofd steeds meer hangen , ik zou wel eens willen weten wat er dan door haar hoofd heen ging want dat is iets wat niemand ooit heeft geweten!
Jullie hebben
allemaal je uiterste best voor haar gedaan en dat wist Rachel zelf ook wel hoor, soms zei ze dat wel tegen mij maar meestal liet ze dat gewoon niet merken...een echte puber he
En ik heb echt gehoopt dat jullie ooit nog eens de echte
Rachel zouden leren kennen zoals wij die allemaal kennen...
-----------
Ook willen wij dr Van Dijke van het Elisabethziekenhuis in Tilburg bedanken, en natuurlijk ook de verpleging vooral op de dagbehandeling
voor al jullie hulp en steun aan ons, vooral in de laatste weken
En in tegenstelling tot jullie collega's in het Radboud wisten jullie haar wel aan het lachen te maken "op de dagbehandeling dan he" , daar durfde ze
zelfs alleen naar toe als er weer bloed geprikt moest worden ( jullie konden het stiekem alles beter dat weten jullie he)
Nee.. maar hier voelde ze zich veiliger zo vlak bij huis wetende dat als er iets gebeurde iedereen er zo
zou zijn en dat ze ook zo weer thuis was
Hier vond ze het ook wel erg als ze moest blijven, en wilde ze ook niemand op bezoek hebben, maar hier was ze om een of andere reden niet zo angstig
Iedereen heeft het
allemaal geweldig gedaan, bedankt hier voor!
--------------
Ook wil ik haar huisartsen dr Wouts en dr van Valderen, en Gemma van de thuiszorg bedanken voor hun goede zorgen in die laatste week/dag, ook
jullie hebben het geweldig gedaan
Gemma die op die dag gewoon even langs kwam om ff een beetje met ons te buurten en te helpen, is meteen bij ons gebleven...bedankt Gemma dat je alles meteen hebt door zien,je hebt ons gezin die laatste
dag goed geholpen
Maar ook dr Wouts je bent een scha omdat je 'smorgens zo lang bij Rachel aan haar bed bent blijven zitten omdat ze zo bang was...dit zal voor u ook niet makkelijk zijn geweest!
En Riaan Hamers van stichting
MEE bedankt dat je er altijd voor me was, je hebt me in mezelf laten geloven daar waar anderen (en ik zelf ook hoor) dachten dat ik soms gek aan het worden was
En doordat ik in mezelf geloofde had Rachel ook veel vertrouwen in
mij, je weet niet half wat je voor mij hebt betekend deze afgelopen tijd...meer dan je ooit zal beseffen...Dikke knuffel voor jou
En als laatste (maar echt niet op de laatste plaats) Rachel haar allerliefste
nicht Ramona & Redouan en Nikkie eerst een goede vriendin van Mandy en later ook zeer zeker van ons, die 3 hebben ons alle drie echt in alles bij gestaan!
Die meiden hebben zoveel voor ons gedaan, meer dan ze zelf
ooit zullen beseffen en daar zijn geen duizend bedankjes genoeg voor...we houden van jullie!!
En natuurlijk Milou en Rhowena & Danny en Andy en Deveny
Jullie
hebben bewezen dat jullie echte vrienden zijn altijd stonden jullie voor haar klaar, ze hoefde maar te bellen en jullie waren er...en dat zijn pas echte vrienden!!!
Ook voor jullie een dikke knuffel van ons
Maar
ook al haar andere vrienden o.a. Mo...Jessy...Wendy...Anouk, en al de andere vrienden en van school, ik kan al jullie namen hier zo niet noemen
Maar ook jullie hebben veel voor Rachel betekend alleen heeft ze jullie op het laatst allemaal
van zich afgeduwd en wilde ze haar gevoelens niet aan jullie laten zien
Ik denk dat ze het te moeilijk vond om jullie te zien, ik heb het nog een paar keer aan haar gevraagd maar ze wilde niet meer
Ze wilde
dat jullie haar zo blijven herinneren zoals ze was, zo met haar stralende lach en gekke streken en grote bekkie en niet met haar ziekte
Ik kan niets anders dan tegen iedereen zeggen:
BEDANKT..voor al jullie
goede zorgen!
Jullie hebben ieder op je eigen manier iets goeds voor Rachel betekend in haar jonge leventje en daar mogen jullie allemaal heel trots op zijn!
Heel veel liefs Lizette, en Mandy xxx